شورای نگهبان صلاحیت زنان برابری طلب را تأیید کند
انتخاب خبر: یک پژوهشگر و کنشگر حقوق زنان با اشاره به توهین های اخیر تندروها در ایران به مولاوردی، معاون رییس جمهوری در امور زنان و خانواده گفت: من فکر می کنم این موضوع پیش آمده در این مقطع از چند دیدگاه مهم و عمده مانند دیدگاه سیاسی، دیدگاه فرهنگی، دیدگاه اجتماعی و از همه مهم تر دیدگاه کنشگری حوزۀ زنان و ... می تواند مورد بررسی و تحلیل قرار بگیرد.
دکتر ناهید توسلی در گفتگو با خبرنگار انتخاب خبر افزود: از دیدگاه سیاسی، با توجه به عدم علاقه و ناآشنایی ام با مقولۀ «سیاست» به طورکلی، که البته در این بررسی و تحلیل بسیار هم مهم می تواند باشد نمی توانم نظری درخور توجه ابراز کنم. اما تا 
آن جا که دیده و تجربه کرده ام می توانم بگویم معمولاً این گونه مسایل هر از چندگاهی به ویژه هنگام انتخابات از سوی گروه ها و جناح های مختلف مطرح می شده است و این بار نخست نیست که با چنین برخوردهایی روبرو هستیم. برخوردهایی که اما، کمتر و یا شاید اصلاً متوجه «زنان» نبوده است، اما این بار «زنان» هم مشمول آن شده اند.
وی ادامه داد: من اما، می خواهم به این مسئله و به قولی به این برخورد از دیدگاه فرهنگی اجتماعی که به مراتب آن را مهم تر و عمده تر از دیدگاه سیاسی می دانم اشاره کنم. زیرا همین دیدگاه ها است که نشان می دهد چگونه فرهنگ غنی ما در این سرزمین تا به این حد سیاسی شده است که هر مقوله ای را باید در گفتمان سیاسی تجزیه تحلیل کنیم. به عبارتی دیگر چگونه است که با بسیاری از مسایل فرهنگی اجتماعی ما، پس از انقلاب، تنها از زاویه سیاسی برخورد می شود؟ برخوردی که در مورد کنشگری زنان و دیگر مسایل و موضوع های مربوط به زنان که اساساً مقوله ای حقوقی و انسانی است و نه صرفاً سیاسی اما، به شدت بیشتر و سختگیرانه تر شده است.
چراغ سبز حضور زنان در همه حوزه های کشور از سوی رهبر فقید انقلاب روشن شده است
حضور مشروع زنان در همۀ حوزه های کشور با تأیید و خواست امام(ره) انجام گرفت
عضو هیئت مؤسس کمپین تغییر چهره مردانه مجلس خاطرنشان کرد: زنان، که از آغاز انقلاب اسلامی 57 حضورشان به دعوت و تشویق و نیز تأیید و خواست رهبر فقید انقلاب، امام خمینی(ره) حضوری مشروع در همۀ حوزه های سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، ادبی و... بود خودشان با جدیت فراوان در این حوزه ها وارد شدند و عملاً بالقوه های وجودی و توانایی های «انسانی» خود را بالفعل ساختند. حتی در اوایل انقلاب علاوه بر خانم گرجی که نماینده مجلس خبرگان بودند، امام شخصاً خانم مرضیه دباغ را به فرماندهی سپاه سه استان منصوب کرده بودند و ایشان را به همراه هیئتی به مسکو برای ملاقات با گورباچف انتخاب کردند. بنابراین چراغ سبز حضور زنان در تقریباً همه حوزه های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... از سوی خود ایشان روشن شده بود.
وی تأکید کرد: اما چرا در این مقطع از زمان و از قضا دقیقاً 37 سال پس از انقلاب اسلامی سال 57 که به دلیل اسلامی بودن اش تقریباً همۀ زنان، از جمله زنان مسلمانی را که در دوران پهلوی به دلایل فردی، خانوادگی یا اجتماعی تمایل یا اجازه ورود به عرصۀ عمومی را نداشتند، به راحتی به عرصۀ عمومی وارد کرده است ما اینک شاهد برخوردهای این چنینی از سوی برخی نهادها هستیم، مسئله ای پرسش برانگیز است!
گفتمان سیاسیِ زنان باید گفتمانی فراجنس- جنسیتی باشد
جایگاه زن ایرانی مسلمان و یا غیرمسلمان، باعظمت تر از آن است که بشود به آن توهین کرد
توسلی در پاسخ به این پرسش خبرنگار انتخاب خبر که آیا این اقدام، توهین به زن ایرانی نبود، تصریح کرد: می پرسید که آیا این برخوردها و اقدام به این تهمت ها توهین به زن ایرانی است؟ من باید بگویم هم آری و هم نه! دلیل اش هم این است که وقتی همه تلاش برخی نهادها یا جناح ها و یا افراد صرفاً «سیاسی» باشد و منافع سیاسی مدنظرشان باشد، بدیهی است که ورود زنان به حوزۀ سیاست اگر در چارچوب گفتمانِ سیاسی مورد نظر آن نهاد یا جناح نباشد با آن برخورد می شود. من عقیده دارم که گفتمان سیاسیِ زنان باید گفتمانی فراجنس- جنسیتی باشد و همین چرخش گفتمانی می تواند موجب نگرانی نظام های مردسالار و مردمحور شود.
وی اضافه کرد: گرچه در فرهنگ ما برخوردهای این چنینی عملاً توهین محسوب می شود اما من، به هیچ عنوان این برخوردها و به گفتۀ شما این اقدام ها را توهین به زن ایرانی نمی دانم. زیرا من مقام و جایگاه زن ایرانی مسلمان و یا غیرمسلمان را جایگاهی فراتر و باعظمت تر از آن می دانم که بشود به آن توهین کرد.
مدیرمسئول نشریه ادبی، فرهنگی، هنری «نافه» تصریح کرد: معمولاً این جا توهین کننده است که خودش شأن و منزلت خود را زیر سئوال می برد و نه توهین شونده! آن که «فعل»ی از او سر می زند- چه فعل نیک و چه فعل نانیک- این نخست خود اوست که آن فعل را در درون خود باید حس و درک کند تا بتواند به اُبژۀ مربوطه منتقل نماید. از همین روست که معمولاً چنین برخوردهایی را نه از سر آگاهی، بلکه تسامحاً از سر خشم یا کینه می پندارند تا انجام دهندۀ آن عمل یا فعل را منزه نشان دهند.
توسلی با بیان اینکه البته بررسی حقوقی و قضایی اصل موضوع یعنی توهین به ریاست محترم جمهوری و معاونت محترم ایشان در امور زنان و خانواده و چرایی آن، مسئله ای است که می باید از سوی مقامات مسئول حقوقی و قضایی صورت بگیرد، افزود: اما من تنها می توانم بگویم که با این گونه نسبت ها و یا اهانت ها «بر دامان کبریای هیچ کدام شان ننشیند گَرد»! زیرا جناب دکتر روحانی، رئیس جمهوری محترم منتخب مردم و در نهایت از سوی رهبرمعظم انقلاب تأیید شده است و خانم شهیندخت مولاوردی نیز از سوی رئیس جمهوری که مورد تأیید مقام رهبری قرار گرفته، برگزیده شده است. بنابراین، اهانت به هیج کدام از آنان از سوی هر گروه و نهاد و جناحی، تأثیری در خدمت گزاری آنان به زنان و مردان ایران نمی کند.
وی تصریح کرد: بدیهی است خانم مولاوردی که از زنان فرهیخته و مؤمنه و متعهد مسلمان هستند نیز بر دامن کبریایی شان گردی نخواهد نشست. البته نباید از نظر دور بداریم که اثرات منفی این نوع برخوردها در یک جامعه می تواند نوعی دلسردی و ناامیدی در میان طیف هایی از مردم ایجاد کند که در آرزوی داشتن جامعه ای دموکراتیک و آزاد هستند، آن هم در این جهان آشفتۀ به هم ریخته و به ویژه در این منطقۀ پرآشوب کنونی.
نشریه یالثارات با وجود لغو امتیازش، همچنان به انتشار خود ادامه می دهد
به گزارش انتخاب خبر، پس از اینکه تندروها در نشریه «یالثارات» ارگان انصار حزب الله نسبت‌های ناروایی را نثار دولت روحانی و شهیندخت مولاوردی٬ معاون امور زنان و خانواده رئیس‌جمهوری کردند، هیأت نظارت بر مطبوعات، پروانه هفته نامه «یالثارات» را با توجه به تبصره ٢ ماده ٦ قانون مطبوعات، لغو کرد. اما خبرها حاکی است که این نشریه با وجود لغو امتیازش، همچنان به انتشار خود ادامه می دهد و روی گیشه های مطبوعات سراسر کشور توزیع می شود.
ناهید توسلی در ارزیابی خود از این رخداد، گفت: ارزیابی در مورد بازنشر هفته نامه ای که از سوی هیئت محترم نظارت لغو امتیاز می شود، باز هم می تواند از زاویه های مختلف مورد بررسی و تحلیل صاحب نظران سیاسی فرهنگی قرار بگیرد.
این پژوهشگر و کنشگر حقوق زنان افزود: ارزیابی من اما، به عنوان صاحب امتیاز و مدیرمسئول نشریه ادبی، فرهنگی، هنری «نافه» که امتیاز نشریه ام از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر شده و متعهد هستم که تحت قوانین و مقرراتی که آن وزارت خانه برای هر صاحب امتیازی تدوین و مقرر کرده است اقدام به انتشار نشریه خود بکنم، جای شگفتی است که نشریه ای که از سوی همان نهادی که اجازه نشر به آن داده و حالا لغو امتیاز شده، چگونه و بر اساس چه قانونی می تواند از دستور اداری وزارت خانه ای که موظف به اطاعت از همه قوانین آن است سرپیچی کند و بی اعتنا به همه قوانین موجود، خودسرانه اقدام به بازنشر کند؟ آیا این بی اعتنایی به دستور قانونی از سوی وزارت خانه ای که نشریه ای در زیرمجموعۀ آن مکلف به اطاعت از قوانین آن می باید باشد، نوعی بدآموزی به دیگر نشریات و دیگر نهادها نیست؟ و اساساً آیا چنین برخوردی با نهادی دولتی خلاف همه مقررات و قوانین کشور تلقی نمی شود؟ و آیا این عمل، راه را برای دیگران باز نمی کند تا به استناد چنین سرپیچی از قانون، اقدام به کارهای خلافی در سطوح مختلف در کشور بکنند؟ از همه مهم تر آیا سرپیچی از قوانین مصوب کشور، آن هم کشوری اسلامی، «جرم» محسوب نمی شود؟
وی تصریح کرد: من خوشبینانه و به یقینی که به باورمندی مسئولین این نشریه به اطاعت از قوانین مصوب دولتی دارم، گمانم بر این است که این شمارۀ نشریه احتمالاً پیش از ابلاغِ لغو امتیازش چاپ و آماده و برای توزیع ارسال شده بوده است.
زنان شایسته و برابری طلب تأیید صلاحیت شوند
اما اقدام اخیر تندروها در هتاکی به زن ایرانی، مقدمه ای برای رد صلاحیت گسترده زنان ایرانی توسط شورای نگهبان، عنوان شده است. عضو هیئت مؤسس کمپین تغییر چهره مردانه مجلس در واکنش به این ادعا گفت: چنین اقدامی را از سوی شورای نگهبان بعید می دانم، زیرا شورای نگهبان قوانین و مقررات خودش را دارد، گرچه معمولاً این قوانین و مقررات سیال اند و همیشه به یک گونه تفسیر و تأویل نمی شوند. از این رو نمی توان نظر قطعی در مورد تأیید یا رد صلاحیت زنان داوطلبِ ثبت نام کرده داد، به ویژه آن که پیش از شورای نگهبان، نخست هیئت های نظارت بر انتخابات هستند که بررسی و تأیید یا رد صلاحیت های مربوطه را انجام می دهند و سپس شورای نگهبان با توجه به همان مؤلفه های که پیش تر اشاره کردم اقدام به تأیید یا رد صلاحیت نهایی می کند. گرچه من خودم به دلیل ناامیدی از همین مؤلفه ها اقدام به ثبت نام نکردم، اما خوش بینانه و بنا بر سنت فرهنگی- دینی مان باید بگویم که امیدوارم زنان شایسته و برابری طلب تأیید صلاحیت شوند.
در تحولی دیگر؛ صلاحیت تعدادی از زنان شاخص اصلاح طلب در هیئت های اجرایی رد شده است. چرا با وجود شعارهای دولت تدبیر و امید چنین مسئله ای از سوی هیئت های اجرایی اتفاق افتاد؟ ناهید توسلی در همین رابطه گفت: به نظر من، همان طور که در مورد قوانین و مقررات شورای نگهبان گفتم که به دلیل سیالیت، همیشه به یک گونه تفسیر و تأویل نمی شود، یقیناً مؤلفه های هیئت های نظارت بر انتخابات نیز به گونه ای دارای سیالیت در تفسیر و تأویل است که این بار برخی از زنان اصلاح طلب نتوانسته اند مورد تأیید آن هیئت ها قرار بگیرند. منظورم از سیالیتِ تفسیر و تأویل قوانین و مقررات شورای نگهبان یا هیئت های نظارت بر انتخابات، (مثلاً) شاید به گونه ای بررسی شرایطِ «حال» داوطلبان باشد.
زنان رد صلاحیت شده می توانند به هیئت های نظارت بر انتخابات اعتراض کنند
هیئت های نظارت بر انتخابات بدون توجه به جنس داوطلبان به اعتراض ها رسیدگی کنند
وی افزود: در مورد بخش دوم این پرسش نیز باید بگویم با توجه به سیالیت تفسیر و تأویل قوانین و مقرراتِ هیئت های نظارت بر انتخابات، آیا انتظار دارید دولت تدبیر و امید فراتر از قانون برود؟ البته داوطلبان این امکان را دارند و می توانند به رد صلاحیت خود از سوی هیئت های نظارت بر انتخابات اعتراض کنند و درپی یافتن دلایلی که آنان را، - که یک بار پیش تر از سوی شورای نگهبان هم تأیید شده و چهار سال بر صندلی وکالت مجلس نشسته بودند، - رد صلاحیت کرده است باشند. این حقی است که به طور قانونی از آن بهره مند هستند.
این پژوهشگر و کنشگر حقوق زنان همچنین در پاسخ به سؤالی درباره وظایف هیئت های نظارت بر انتخابات در خصوص احراز صلاحیت زنان کشورمان، گفت: هیئت های نظارت بر انتخابات در مورد تأیید صلاحیت زنان، بی شک ناگزیر از به کارگیری قوانین و مقرراتی هستند که برایشان تعریف شده است، حتی با همین سیالیتی که این قوانین دارند. اما مسلم است که فراتر از قانون نمی توانند بروند.
ناهید توسلی تأکید کرد: در رابطه با این پرسش باید بگویم که مسلماً زنان هرگز نمی خواهند نسبت به آنان هیچ نوع تبعیضی- چه مثبت چه منفی- صورت بگیرد، اما یقیناً این انتظار را دارند که هیئت های نظارت بر انتخابات بدون توجه به جنس داوطلبان و تنها با درنظرگرفتن و لحاظ کردن تخصص و توانایی های شان مشمول همان قوانین و مقرراتی شوند که برای صلاحیت مردان در نظر می گیرند و مراعات می کنند.
