نامه سرگشاده به جناب اقای دکتر روحانی رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران

افزایش بهای تمام خدمات دولتی اعم از خدمات دستگاههای اجرایی و شرکتهای دولتی و همچنین افزایش مالیاتها از طریق افزایش نرخ مالیات بر ارزش افزوده وافزایش مالیاتهای غیرمستقیم و به همین ترتیب افزایش بهای خدمات موسسات عمومی غیر دولتی همچون شهرداری ها، بیمه ها، بانکها، شورای اصناف و اتحادیه های صنفی، اتاقهای بازرگانی، صنعت و معدن وکشاورزی، نظام مهندسی و در یک کلام افزایش بهای هر آنچه از جیب واحدهای تولیدی و خدماتی خصوصی و مردم هزینه آن پرداخت می شود.

نه تنها استان اردبیل و استانهای هم طراز آن از این مشکلات و مسایل رنج می برد بلکه بدلیل کافی نبودن زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی که موجب شده امکان فعالیتهای اقتصادی در این استانها نسبت به استانهای نسبتا پیشرفته مقرون به صرفه نباشد و بالطبع سرمایه گذاری بخش خصوصی بسیار پایین و در حد نزدیک به صفر باشد و همین امر باعث گردید که اقتصاد این مناطق بصورت گسترده ای وابسته به اقتصاد نفت و عملکرد دستگاههای دولتی و عمومی غیر دولتی باشد

حضور مدیران نسبتا کم تجربه و محتاط که معمولا اصلا اهل ریسک نیستند و در رفتارهای شغلی موظفشان همیشه تنگ نظری را مبنا قرار می دهند و بیشتر منتظر الگوبرداری و تقلید از دیگرمدیران مناطق پیشرفته هستند و هر چیزی که در آن کوچکترین احتمال تحمیل هزینه بخود را ناظر باشند یا اجرا نمی نمایند و یا اجرایش را به تعویق می اندازند

بسمه تعالی

جناب آقای دکتر حسن روحانی

رییس محترم جمهوری اسلامی ایران

با سلام وعرض ادب، وقتی درخصوص بیانات آن بزرگوار در زمان انتخابات و بعد از آن خوب اندیشه می کنمبیاد می آورم که جنابعالی در تمام اعلام نظر و برنامه هایتان به تدبیر و امید استناد می فرمودید و تمام بیانات چه کتبی و چه شفاهی حقیقتا نشان از تدبیر داشت و همین موجب می گردید که امید هم از بیرون آیدهرچند در بعد از انتخابات بعضی از فرمایشات جنابعالی به نوعی همخوانی با این موضوع نداشت که نمونه های از آن در نامه اخیر جناب آقای دکتر زیبا کلام به جنابعالی آورده شده بود و نمونه های بسیار دیگر که با تکرار آن مصدع اوقات شریف نمی خواهم بشوم، بدلیل اینکه ما بعنوان فردی طرفدار ایده ها و نظریات جنابعالی از این جامعه نگاهمان به این مسایل بیشتر از بعد امیدوارانه و خوشبینانه است و آنها را مصداق همان تدبیر می دانیم و امیدواریم که نتیجه آن آینده ای روشن و بهتری برای این آب و خاک و مردمان شریفش رقم بزند، اما موضوعاتی که موجب تحریر این مرقوم به  خدمت آن بزرگوارفرهیخته گردیده است اقدامات و برنامه های اقتصادی و بیانات همکاران محترمتان در قوه مجریه در بعد مسایل اقتصادی ملی و منطقه ای است که سعی می کنم بسیار ساده و در کمترین عبارت خدمتتان عارض شوم.

جناب آقای رئیس جمهور، بعنوان یک دانش آموخته اقتصاد که یازده سال اختصاصا به تحصیل در موضوع اقتصاد و بیش ازبیست سال اشتغال در بخشهای مختلف اقتصادی اعم از اداری اجرایی و مطالعاتی و تدریس دروس اقتصادی در مراکز دانشگاهی و مطالعات مرتبط و حتی فعالیتهای جانبی در زمینه سرمایه گذاری اقتصادی عمر خود را صرف نموده ام و  نسبت به مشکلات و مسایل اقتصاد ایران از لحاظ تئوری و تجربی که با توجه بدلایل ساختاری و عملیاتی تورم رکودی ویژه ای را تجربه می نماید که در نوع خود از لحاظ تئوری و تجربی به واسطه شرائط سیستمی حاکم بر نظام اقتصادی ایران منحصربه فرد است آگاهی نسبتا زیادی را دارم و همانند تمام کارشناسان اقتصادی نظرم برقراری تعادل در اعمال سیاستهای اقتصادی انبساطی و انقباضی با رعایت شرائط ویژه حاکم بر اقتصاد ایران است و اما آن چیزی که سوای عملکرد دوساله دولت در بعد اقتصادی اینجانب را به تحریراین نامه بیشتر مصر کرد، بیانات مکرر دولتمردان همراه جنابعالی که نشان صریح  از یک جانبه نگری در اعمال سیاستهای اقتصادی و عزم بسیاردر پایین آوردن تورم و تداوم سیاست اقتصادی انقباضی علیرغم اذعان خود این بزرگواران به رکود شدید اقتصادی در بخشهای مختلف تولیدی و خدماتی و ساختمان و مسکن که اقتصاد بخش خصوصی را به سرحد فلج کامل رسانده است وهمچنین شانه خالی کردن همکاران محترم دولت از تحمل فشارهای ناشی ازعملکرد ناصحیح وبعضا مغرضانه دولتمردان قبلی و همچنین مشکلات ساختاری اقتصادی موجود ناشی از سوابق تاریخی و ریشه ای اقتصادایران می باشد، بود که در ادامه به تشریح موارد مختصری از آن می پردازم.

جناب آقای روحانی، اولین مورد بحث دو قانون بودجه اجرا شده و در حال اجرای سالهای  93 و 94  وهمچنین بودجه سال 95 که باعنایت به بیانات اخیر و عملکرد دولتمردان همراه حضرتعالی بنظر می رسد آن هم به تبعیت از همین سیاستها درشرف تدوین است، می باشد که با یک نظر ساده می توان به افزایش بهای تمام خدمات دولتی اعم از خدمات دستگاههای اجرایی و شرکتهای دولتی و همچنین افزایش مالیاتها از طریق افزایش نرخ مالیات بر ارزش افزوده هرچند شاید گفته شود که این براساس برنامه پنجم توسعه عمل شده ولی دراین مورد هم می توانیم بگوییم که بعضی از موارد همین قانون برنامه اجرا نشده است واین هم می توانست بر همین اساس مورد اجرا قرار نگیرد وافزایش مالیاتهای غیرمستقیم و به همین ترتیب افزایش بهای خدمات موسسات عمومی غیر دولتی همچون شهرداری ها، بیمه ها، بانکها، شورای اصناف و اتحادیه های صنفی، اتاقهای بازرگانی، صنعت و معدن وکشاورزی، نظام مهندسی و در یک کلام افزایش بهای هر آنچه از جیب واحدهای تولیدی و خدماتی خصوصی و مردم هزینه آن پرداخت می شود، اشاره نمود و این یعنی دولت و نهادهای عمومی کمترین مسئولیتی ومساعدتی را از بابت حل مشکلات بوجود آمده از عملکرد دولتهای قبل از خود برعهده خود نمی گیرد و تمام مسئولیت جبران مافات را به عهده واحدهای تولیدی و خدماتی و مردم می گذارد و این علاوه بر تحمیل هزینه های گزاف ناکارآمدی نظام اداری کشور بدلیل حجم زیاد آن و پایین بودن بهره وری که مورد اتفاق نظر عام کارشناسان مربوطه می باشد، است.

جناب آقای روحانی، علاوه بر بحث قبلی بایستی به نحوه عملکرد بانکها و موسسات مالی در خصوص اعطای تسهیلات و یا وصول تسهیلات پرداخت شده در سالهای قبلی اشاره کرد به این صورت که علیرغم افزایش نرخهای تسهیلات، یک نوع اراده و تصمیم هم برای عدم پرداخت تسهیلات جدید به واحدهای تولیدی و خدماتی مشاهده می گردد که به نظر ناشی از دو عامل اعمال مقررات سخت گیرانه ازجانب بانک مرکزی و همچنینن عدم وصول تسهیلات پرداختی بانکها که قسمت عمده ای ازآن ناشی از رکود حاکم بر اقتصاد تولیدی کشور است، نشأت می گیرد که در نهایت هر دو مورد مذکور بعلاوه افزایش نرخ تسهیلات به طرق مختلف باعث افزایش هزینه های تولید در بخش خصوصی می گردد و خود این هم باعث تقویت رکود اقتصادی می گردد و دراین زمینه هم قدری نگاه عمیق داشته باشیم همان بحث ناکارآمدی سیستم بانکی البته در سطحی پایین تر از سیستم اداری مطرح است و علاوه بر آن بنوعی خود بانکها و موسسات مالی اکثرا یا دولتی و یا برای بخشهای عمومی غیر دولتی هستند که همانند بحث قبلی حاضر به قبول مسئولیت تحمل بار قسمتی از مسایل و مشکلات ساختاری و عملکردی اقتصاد ایران حداقل در حد سهم خود که ایجاد نموده اند نیز نمی باشند و همه را به سمت واحدهای تولیدی وخدماتی بخش خصوصی و مردم سوق می دهند.

رئیس جمهور عزیز! موارد فوق الذکر که شاید اندکی از حرف دلهای فراوان فرهیختگان و دلسوزان این کشور باشد و با قلم پر از کاستی های اینجانب به رشته تحریر درآمده بصورت مضاعفی در خصوص مناطق کمتر توسعه یافته همچون استان اردبیل بعنوان زادگاه مادری من صدق می کند بدینصورت که نه تنها استان اردبیل و استانهای هم طراز آن از این مشکلات و مسایل رنج می برد بلکه بدلیل کافی نبودن زیرساختهای اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی که موجب شده امکان فعالیتهای اقتصادی در این استانها نسبت به استانهای نسبتا پیشرفته مقرون به صرفه نباشد و بالطبع سرمایه گذاری بخش خصوصی بسیار پایین و در حد نزدیک به صفر باشد و همین امر باعث گردید که اقتصاد این مناطق بصورت گسترده ای وابسته به اقتصاد نفت و عملکرد دستگاههای دولتی و عمومی غیر دولتی باشد و از طرفی حضور مدیران نسبتا کم تجربه و محتاط که معمولا اصلا اهل ریسک نیستند و در رفتارهای شغلی موظفشان همیشه تنگ نظری را مبنا قرار می دهند و بیشتر منتظر الگوبرداری و تقلید از دیگرمدیران مناطق پیشرفته هستند و هر چیزی که در آن کوچکترین احتمال تحمیل هزینه بخود را ناظر باشند یا اجرا نمی نمایند و یا اجرایش را به تعویق می اندازند مبادا در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند و در پیگیری مشکلات و مسایل مربوط بحوزه کاری خویش از مقامات کشوری کمترین ها را همیشه مدنظر قرار می دهند و بیشتر سعی در نشان دادن موفقیت ها و داشته های این مناطق هستند تا از طریق بتوانند با تأمین رضایت مقامات کشوری منافع شغلی خویش را تأمین نمایند و درنهایت تمام این موارد یعنی وابستگی زیاد به اقتصاد دولتی وضعف مدیران و نبود زیرساختهای مناسب و نبود بخش خصوصی توانمند و تنگ نظریهای سیستم اداری  ناشی از ضعف بنیان اقتصادی جامعه علاوه بر مسایل و مشکلات کشوری موجب حاکم شدن فضای سنگین بدبینی و یاس برفعالان اقتصادی و مردم این مناطق گردیده است و می رود که آن سیستم ضعیف اقتصادی بخش خصوصی استان را بطور کامل زمینگیر نماید.

لذا از حضرتعالی که هم با شعار تدبیر و امید پا به عرصه خدمت برای این کشور و مردمان فهیم آن گذاشته اید و هم در طی دو سال با اقدامات مدبرانه و امیدبخش نسبت به رفع بزرگترین مانع ایجادی از جانب دولت قبلی در خصوص برنامه هسته ای موفق عمل نموده اید، درخواست عاجل دارم باعنایت به مطالب فوق الذکر امعان نظر بیشتری به بحث سیاستهای اقتصادی علی الخصوص در خصوص مناطق کمتر توسعه یافته همچون زادگاه مادری ام استان اردبیل مبذول فرمایید.

باتقدیم احترامات فائقه و آرزوی توفیق روزافزون

حکمت نوراللهی – اردبیل

دهم شهریورماه سال یکهزار وسیصد و نود چهارهجری شمسی