فخاشی و تهمت در قالب روزنامه‌نگاری!

فرهاد کیانفرید

---

گروه سیاسی: شنبه گذشته روزنامه وطن امروز در «یادداشت روز» خود بار دیگر از فرصت استفاده کرد و نشان داد که حتی به رد صلاحیت سید حسن خمینی رضایت نمی دهند و تخریب وی و آیت الله هاشمی رفسنجانی در مرامنامه این روزنامه با خط درشت نوشته شده است. این روزنامه که صاحب امتیازش مهرداد بذرپاش نماینده فعلی مجلس است و طی کردن پله های ترقی خود را طی سال های اخیر مدیون محمود احمدی نژاد استکه در 21 سالگی به عنوان مشاور شهردار به خدمت گرفته شد و همانند سعید مرتضوی بنا به دلایلی در سنین جوانی توانسته در جایگاه های بالایی قرار بگیرد بار دیگر به تخریب چهره یادگار امام(ره) پرداخت و در این میان یادی هم از آیت الله هاشمی رفسنجانی کرد. (البته اصلا واضح نبود دلیل مطرح کردن مسئله علامه بودن سیدحسن خمینی و تخریب هاشمی رفسنجانی در این نوشته بی در و پیکر چه بود که در یک یادداشت از 22 بهمن گفته شد، یادی از این دو نفر کرد، درباره حاتمی کیا اظهار نظر کرد، یک سر تا سوریه رفت و برگشت و ضمن اینکه احترام و مراقبت از سالمندان که گویا روز 22 بهمن برعهده وی بود را به رخ مخاطب کشاند). با این وجود موضوع بحث این نوشتار نه بذرپاش است و نه نویسنده یادداشت مورد بحث. چراکه به هرحال «آب که سر بالا می رود ، قورباغه ابوعطا می خواند» آنچه که دلیل نوشتن این یادداشت شد، نوع ادبیات رسانه های این چنینی است که در آنها نه خبری از اصول روزنامه نگاری است و نه نزدیکی با اخلاق رسانه دارند. 

معمولا رسانه هایی نظیر خبرگزاری فارس، تسنیم، روزنامه‌های وطن امروز، کیهان و... علاوه بر اشتباهات فاحش در تنظیم خبر، گزارش و یا مصاحبه نشان داده اند که به هیچ وجه اخلاق و ادبیات رسانه ای برای آنها معنا ندارد. البته چنین مسائلی در رسانه هایی که ملاک و معیار برای انتخاب اعضای تحریریه (خبرنگار، دبیران سرویس، دبیر تحریریه و سردبیر) پوشش و نگرش سیاسی است، دور از انتظار نیست. زمانی که عده ای صرفا برای تخریب جریان مقابل به دنبال تخریب و توهین هستند برایشان دیگر اهمیتی ندارد که محتوای رسانه متبوعشان تا چه حد از اصول و اخلاق فاصله دارد. بنابراین نتیجه اش می شود امثال نویسنده یادداشت «ملت ایران سمت خدا ایستاده» و باید شاهد یک نوشته فاقد خلاقیت و سیاست و مهارت های روزنامه نگاری باشیم. زیرا امثال این افراد صرفا به واسطه رانت فرزند شهید( که بارها هم در نوشته های به اصطلاح مطبوعاتی خود از آن وام گرفته است) وارد عرصه رسانه شده اند و رسانه های افراطی نیز برایشان تریبون فراهم کرده اند. 

این درحالی است که این افراد پیش از این صرفا مشغول وبلاگ نویسی بودند که بیشتر در قالب دلنوشته قرار می گرفتند. به عنوان مثال این نویسنده در یادداشت خود اینگونه می نویسد:« واقعا اگر علامه شدن، این همه آسان شده که تو، هم می‌توانی بیست‌چهاری با بازیکنان فوتبال بپری، هم بیست‌چهاری با بازیگران سینما، به طوری که در گوگل، بیش از تصاویر علمی و عالمانه، عکس‌هایت با ستاره‌ها باشد، تو بگذار ما علامه‌ای هم داشته باشیم به نام «علامه عالیجناب» که حتی نداند 24 بزرگ‌تر است یا 13» البته ادبیات سخیف این افراد تنها مورد عجیب در این روزنامه ها نیست. چراکه این قبیل رسانه ها، اصرار عحیبی بر این دارند که خود را پایبند اصول انقلاب و اسلام معرفی کنند و از این راه به عنوان برتری و بهانه ای برای تخریب و توهین به مخالفان و منتقدان استفاده کنند. 

اما در همین نوشتار یا بعضا تیترهای دو یا سه کلمه ای این رسانه(که بیشتر به فحاشی و توهین و تمسخر در سه کلمه شبیه است) به وضوح می توان تمسخر کردن را مشاهده کرد. این درحالی است که قرآن در آیه 11 حجرات/49 مسلمانان را از تمسخر یکدیگر منع کرده و در پایان مى‌گوید: اگر اینان از عمل خویش توبه نکنند ظالم‌اند: «یـاَیُّهَا الَّذینَ ءامَنوا لایَسخَر قَومٌ مِن قَوم... و‌مَن لَم‌یَتُب فَاُولـئِکَ هُمُ الظّــلِمون» ; افزون بر این، استهزا از منکرات است، چنان‌که در مورد اعمال قوم لوط آمده: «و تَأتونَ فى نادیکُمُ المُنکَرَ= شما در مجالس خود اعمال ناپسند انجام مى‌دادید» (عنکبوت/29، 29) که طبق روایت پیامبر اکرم(ص)، یکى از کارهاى زشت آنان مسخره کردن مؤمنان بود، بنابراین، با توجه به اینکه استهزا از مصادیق «ظلم» و «منکر»شمرده شده و با توجه به آیات متعددى که در آن، انسان‌ها از استهزاى مؤمنان، آیات الهى و دین نهى شده‌اند و به مرتکبان این عمل وعده عذاب الهى داده شده برمى‌آید که استهزا ابتداءً عملى حرام است. یعنی به زبان ساده تر، این افراد که ادعای دینداری دارند،به استفاده ابزاری از شهدا و خانواده های این عزیزان، فعل حرام انجام می دهند. 

البته این نکته هم آنقدر عجیب نیست. زمانی که یک مجموعه رسانه ای متشکل از روزنامه نگاران و وبلاگ نویسان درجه دو و سه باشد و به واسطه یارانه چندمیلیاردی!! منتشر شود، قاعدتا خروجی مناسب تر از این نخواهد داشت. به هرحال « از کوزه همان برون تراود که در اوست» چه انتظاری می توان از رسانه ای داشت که صاحب امتیازش در مصاحبه‌ای گفته است «هر جا هتاکی باشد ما هستیم»؟ چه انتظاری می توان از نویسندگانی داشت که به واسطه انشاء نویسی در مدرسه و بعد هم وبلاگ نویسی و نوشتن در شبکه های اجتماعی، حالا بدون هیچ گونه مهارتی وارد رسانه‌هایی شده‌اند که صرفا به دنبال استفاده از عنوان «خانواده شهدا» بودن این افراد هستند و آنها هم به عالم و آدم بد و بیراه می‌گویند و از شهدا هزینه می‌کنند.