انتخاب اردبیل

انتخاب اردبیل
تبلیغات
Blog.ir بلاگ، رسانه متخصصین و اهل قلم، استفاده آسان از امکانات وبلاگ نویسی حرفه‌ای، در محیطی نوین، امن و پایدار bayanbox.ir صندوق بیان - تجربه‌ای متفاوت در نشر و نگهداری فایل‌ها، ۳ گیگا بایت فضای پیشرفته رایگان Bayan.ir - بیان، پیشرو در فناوری‌های فضای مجازی ایران

توحید مهدوی- مطلع نیوز: هوای سیاست گرگ و میش بود، نه تنها توسعه سیاسی متوقف شده بود بلکه سیاست خارجی کشور هم از روند نرمالی تبعیت نمی کرد.

نظام اقتصادی کشور متزلزل شده بود، نمودار تورم از ۱۰٫۴ درصد سال ۸۴ به حدود ۳۵ درصد در سال ۹۲ رسیده بود که در بازه زمانی بعد از انقلاب اسلامی منهای سال های ۷۳ و ۷۴ بی سابقه بوده است. نرخ دلار از ۹۰۴۲ ریال از زمان آغاز دولت اول مهرورز به ۳۱ هزار و ۸۳۸ ریال در پایان دولت هشت ساله احمدی نژاد رسیده بود.

تولید ناخالص داخلی با احتساب نفت از ۵٫۴ در سال ۸۴ به منفی ۶٫۸ در سال ۹۱ رسیده بود و این یعنی تولید ناخالص داخلی با احتساب نفت در طول هشت سال دولت مهرورز و عدالت محور نه تنها رشدی نداشته است بلکه به صورت آزاد سقوط کرده بود. سیاست گذاری ای که تولید را از مسیر اصلی منحرف کرده و به ترکستان بی سرانجام هدایت کرده بود.

نوسانات اقتصادی در کشور، امنیت روانی را از مردم سلب کرده بود و انتقاد از دولت وقت در تمامی سطوح هزینه سنگینی داشت و این بدیهی بود زیرا از دولتی که وزیر خود را در حین ماموریت در کشور دیگری عزل می کند، برخورد با منتقدان و هزینه تراشی برای آنها دور از انتظار نبود.

نمایندگان مجلس شورای اسلامی هم که وظیفه اصلیشان قانونگذاری و نظارت بر اجرای قانون است، نتوانستند به وظائف قانونی خود عمل کنند که حاصل آن تخلفات متعدد مالی در دولت بود و حتی خط قرمز رئیس جمهور وقت که همان کابینه بود هم نتوانست از وضعیت موجود به سلامت عبور کند بلکه تخلفات مالی و غیرمالی دامنگیر برخی از اعضای کابینه شد.

در چنین شرایطی، دلسوزان نظام و انقلاب به شدت نگران ادامه روند موجود بودند اما ابزاری جز صندوق رای نداشتند، صندوقی که تعیین کننده سرنوشت کشور بود.

 

هاله سیاه پوپولیستی و سطحی نگری در کشور

هاله سیاه سطحی نگری و رفتار پوپولیستی آینده تاریکی را پیش روی کشور قرار داده بود اما این تنها یک روی سکه بود، روی دیگر سکه سیاست ایران؛ عقلانیت، سیاست ورزی و آینده نگری بود لیکن رسیدن به این مرحله نیازمند اتخاذ تدبیری از سوی بزرگان و دلسوزان نظام و انقلاب داشت.

در مهلت ثبت نام از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، افراد متعددی عازم وزارت کشور شدند تا خود را ناجی کشور معرفی کنند، افرادی که چندان امیدی برای پیروزی آنها و حتی قدرت پیاده سازی برنامه های سیاسی و اقتصادی مورد انتظار برای نجات کشور از آنها وجود نداشت.

ثبت نام چهره های نه چندان مطرح سبب نشده بود کور سوی امید به لایه سیاسی کشور بتابد، حضور افرادی چون پزشکیان، قالیباف، عارف، ولایتی، رضایی، روحانی، حداد عادل و سیاهی لشکرهایی که به دلیل خلاهای قانونی ثبت نام کرده بودند، هیچ کدام نتوانستند گره کور سیاست کشور را باز کنند.

 

سونامی نشاط با ثبت نام امیر کبیر زمان

عقربه های ساعت به سرعت در حال حرکت بودند و شمارش معکوس برای اتمام مهلت ثبت نام شروع شده بود، در شبکه های مجازی خبری پیچید که هنوز به صورت رسمی تایید نشده بود اما همین خبر امید را به عرصه سیاسی کشور برگرداند.

«حرکت آیت الله هاشمی رفسنجانی برای ثبت نام در انتخابات ریاست جمهوری » خبری بود که در محافل و مجالس پیچید، همه منتظر تایید خبر فوق بودند.

خبر تصمیم آیت الله هاشمی که تایید شد، «سونامی نشاط» بعد از ۸ سال کشور را در بر گرفت. باز هم آیت الله هاشمی رفسنجانی آبروی خود را برای نجات کشور در معرض تهدید و تخریب قرار داد.

«شوک حضور آیت الله» بذر امید را در دل مردم و دوستداران نظام و انقلاب کاشت، چرخ های سپهر سیاست شروع به چرخیدن کرد و کارشناسان پیش بینی کردند که آیت الله رکورد رای تاریخ ریاست جمهوری را شکسته و با ۳۰ میلیون رای جامه ریاست جمهوری را برای بار سوم و این بار در دولت یازدهم به تن کند.

اعلام صلاحیت ها، شوک دیگری بر سپهر سیاسی ایران وارد کرد؛ در میان بهت و ناباوری، آیت الله هاشمی رفسنجانی نتوانست از فیلتر تایید صلاحیت عبور کند، اما «امیر کبیر زمان» بعد از حدود شش دهه مبارزه و سیاست ورزی فردی نبود که با ردصلاحیت در گوشه عزلت زانوی غم بغل کند.

 

تدبیر و امید هدایتگر مدیریت اجرایی کشور

رقابت انتخابات ریاست جمهوری یازدهم با حضور محمدرضا عارف، حسن روحانی، محمد غرضی، علی اکبر ولایتی، محسن رضایی، محمد باقر قالیباف و غلامعلی حداد عادل شروع شد. اصلاح طلبان هنوز سر در گم بودند که از عارف حمایت کنند یا روحانی؟

این روند تا دو روز مانده به ۲۴ خرداد ادامه داشت اما روز سه شنبه با تدبیر آیت الله هاشمی رفسنجانی و درایت رئیس دولت اصلاحات، عارف از دور رقابت ها کناره گیری کرد و بزرگان اصلاحات، حمایت خود را از روحانی اعلام کردند تا حماسه سیاسی ۹۲ با پیروزی روحانی و تشکیل دولت تدبیر و امید شیرین تر شود.

حال چهار سال از آن زمان گذشته است و موسم انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم رسیده است. اینبار اما انتخابات با سفر ابدی «امیر کبیر زمان» حال و هوای دیگری دارد. منتقدان دولت سعی می کنند چنین القا کنند که دولت روحانی اولین دولت چهارساله جمهوری اسلامی ایران خواهد بود اما موافقان دولت چنین نظری ندارند.

با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، یاس و ناامیدی موجود در جامعه جای خود را به امید و نشاط داد، ریل توسعه اقتصادی کشور به مسیر اصلی خود برگشت و سیاست خارجی دولت با پیروی از عقلانیت، درب گفتگو با کشورهای توسعه یافته را به روی ایران گشود برای همین گفته می شود که اگر تنها «برجام» را در یک کفه ترازو و کل عملکرد دولت های نهم و دهم را در کفه دیگری قرار بدهیم باز هم کفه برجام سنگینی خواهد کرد.

دیگر نه تورم سر به فلک کشیده و نه فضای سیاسی افتان و خیزان است. اینبار فضای سیاسی کشور باز شده و تهدیدی در انتظار منتقدان دولت نیست و انتقاد از دولت هزینه بردار نیست و تصمیمات خلق الساعه کشور را به سمت قهقرا پیش نمی برد؛ همین روند باید ادامه داشته باشد تا کشور به جای پسرفت، پله های پیشرفت را پیش روی خود ببیند برای همین همه، چشم انتظار رئیس دولت اصلاحات برای حمایت از روحانی در غیاب آیت الله هاشمی رفسنجانی هستند تا «ناجی ۹۲ به امید ۹۶» تبدیل شود.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۶/۰۱/۲۶

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی